بررسی ابعاد مسیرهای پیشرفت شغلی کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب ایران

هدف:هدف از این تحقیق، بررسی ابعاد مسیرهای پیشرفت شغلی کارکنان ادارات کل ورزش وجوانان شمال­غرب ایران می باشد. روش­شناسی: روش پژوهش، توصیفی ـ تحلیلی بود که به شیوه میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل 320 نفر از کارکنان مرد و زن ادارات کل ورزش و جوانان شمال­ غرب کشور بودند که بر اساس روش نمونه­گیری غیر تصادفی هدفمند  263 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها، پرسش نامه مسیرهای پیشرفت شغلی شاین (1990)، بود. جهت تحلیل داده­ها از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی (کلموگروف ـ اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، t  تک نمونه­ای و تحلیل واریانس یک طرفه) استفاده شد. یافته­ها: 1-  نتایج ضریب همبستگی پیرسون بر وجود رابطه مثبت و معناداری بین مسیرهای ترقی شغلی کارکنان  در سطح (05/0α<) دلالت دارد. 2-  نتایج آزمون آماری تی تک نمونه ای نشان داد بین مؤلفه­های تحقیق، تنها در میان چهار مؤلفه مسیرهای شغلی،  امنیت - ثبات (001/0p= ،26/5t=) فنی/کارکردی (005/0p= ،­19/4t=) خلاقیت (001/0p= ،­8/5t=) و تنوع- چالش محض (03/0p= ،­19/4t=) تفاوت معنی­داری وجود دارد. 3- نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که  تفاوت معنی داری بین میانگین مسیرهای ترقی شغلی کارکنان از لحاظ وضعیت تأهل (05/0p= ،­19/4r=) و جنسیت (05/0p= ،­61/0r=) در سطح ( 05/0α<) وجود ندارد؛ هم چنین نتایج تحلیل واریانس نشان داد، تفاوت معنی داری بین میانگین مسیرهای پیشرفت شغلی کارکنان بر حسب سن (15/0p= ،­75/1f=)، تحصیلات (98/0p= ،­09/0f=) و سنوات خدمت (2/0p= ،­5/1f=) وجود ندارد. تنها در مؤلفه محل خدمت (001/0p= ،­82/1f=) تفاوت معناداری وجود داشت.  نتیجه­گیری: به­طور کلی می­توان گفت بهتر است، مدیران ادارات کل ورزش و جوانان شمال ­غرب میان مؤلفه­های مسیر پیشرفت شغلی کارکنان، برای مؤلفه­های فنی/ کارکردی، خلاقیت، تنوع و امنیت، اهمیت بیشتری قائل شوند.